Połączenia nitowe

Połączenia nitowe – informacje dodatkowe [PKM, Bydgoszcz 2009]

Nitowanie
Średnie naprężenie w obszarze styczności nita z blachą. Średnie, bo odnoszące się do średniego, umownie, pola rzutu trzona nita na ściankę.

\sigma_c= \frac{S}{i \cdot d \cdot g} \le k_c
gdzie:

S-siła w pręcie;
i-ilość nitów;
d-średnica trzonu nita, netto;
g– grubość ścianki (np. nakładki, półki, środnika).

Jest to średnie naprężenie w obszarze styczności nita z blachą. Średnie, bo odnoszące się do średniego, umownie, pola rzutu trzona nita na ściankę.

OBLICZENIA ILOŚCI NITÓW – PRZEKSZTAŁCENIA

1.Warunek wytrzymałościowy na ścinanie dla połączeń nitowych:

(1) \tau= \frac{F}{n \cdot m \cdot S _{n} } \le k _{n}

nierówność należy przemnożyć przez mianownik, który jest >0

(2) F \le n \cdot m \cdot S _{n} \cdot k _{n}

Liczba nitów n wyznacza się, dzieląc prawą stronę nierówności przez wyrażenia stojące obok n:

(3)n \ge \frac{F}{m \cdot k _{n} \cdot S _{n} }

n– liczba nitów

m=1– liczba przekrojów ścinanych- nit ścinany w jednym przekroju
m=2– w układzie zdwojonym kształtowników.

3.Pole przekroju jednego ścinanego nita –Sn
Pole koła:
(4) S _{n}= \frac{ \pi d _{n} ^{2} }{4}

4. Średnica nitu d:

(5) d _{n} = \approx 2g

(6) n \ge \frac{F}{1 \cdot k _{n} \cdot \frac{ \pi \cdot d ^{2} _{n} }{4} }
(7) n \ge \frac{4F}{ \pi \cdot k _{n} \cdot d _{n} ^{2} }